Green & Yellow grass field

หญ้าแห้ง ไม่นุ่ม ไม่ชุ่มชื้น แต่ก็ใช้ในฟาร์มปศุสัตว์ได้ เป็นเชื้อเพลิงได้… มีประโยชน์ๆ

เหตุเกิดจากการใคร่ครวญ ความรู้สึก และความต้องการ ตัวตนที่ถูกกดทับ การมีอยู่ของแต่ละตัวตน (ใครอยากลองเดี๋ยวจะเขียนถึงวิธีการ) เราพิจารณาตัวเราเองเมื่อเรารู้สึกสั่นไหว อึดอัด ปั่นป่วนในท้อง หัวใจสั่น ตีบตันที่คอ และสารพัดอาการอันไม่ยินดี ไม่สบายตัว

ไว้อาลัย ให้กับตัวตนที่ต้องการอยู่กับ “หญ้าเขียว” ตลอดเวลา
.
เพราะนับจากนี้ ฉันมองเห็นทั้งตัวตนที่ต้องการหญ้าเขียว และตัวตนที่ต้องการหญ้าแห้ง…
.
อยู่ร่วมกันโดยสันตินะ #กลมๆ

หากเปรียบกับสภาพแวดล้อมที่เราต้องการอยู่พิงอิงอาศัย เช้ามาออกหาอาหาร เย็นย่ำกลับบ้านพบลูกเมีย (เอ้ย ลูกผัว) เป็นทุ่งหญ้าเขียวชอุ่ม อุดมไปด้วยอาหารนานาพรรณ สิ่งที่เราไม่ต้องการคือทุ่งหญ้าแห้งแล้งไรซึ้งธัญญาหาร แถมยังเต็มไปด้วยนักล่า ไฮยีน่า และอื่นๆ

โลกนี้อยู่ยากเพราะความคาดหวังของเราเอง… ถ้าเราจะอยู่แต่กับหญ้าเขียว เราก็ต้องเจอความเจ็บปวดระลอกแล้วระลอกเล่า… เป็นเช่นนี้แหละ ขอแค่รับรู้ว่าที่นี่ “ไม่ใช่ Green grass” และเมื่อเรายังต้องสัมผัสมันอยู่ ก็ขอให้รับรู้ตามความจริงว่านี่คือหญ้าแห้ง ไม่นุ่มไม่ชุ่มชื้น อยู่กับมันให้ได้… แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอกระมัง

ความคิดนี้โผล่พ้นขึ้นมาเหมือนทางสว่างที่ค่อยๆถูกจุดในวันที่ฟ้ามืดครึ้ม

โชคดีแค่ไหน ที่เราอยู่รอดปลอดภัยจากดินแดนที่แห้งแล้ง… เห็นแสงสว่างที่ค่อยๆส่องทางให้ก้าวเดินต่อ
.
การไม่มีคำขอบคุณ หรือร่ำลา เป็นของขวัญที่ทำให้เข้าใจ ใคร่ครวญ และยอมรับ ขอให้เราเข้าใจ และให้อภัย
.
ขอทิ้งช่วงเวลาไว้อาลัยให้กับผู้คนแห่งนั้นแล้วเดินหน้าเติบโตต่อไป
.
สำคัญเพียงรักษาดูแลตัวตนเราให้พร้อมกับการพัฒนาต่อ…

ยอมรับความจริง ลดความคาดหวัง และมุ่งพัฒนาตนต่อ เพื่อประโยชน์ใดๆจะพึงเกิดได้จากความเป็นคนธรรมดา-ธรรมดานี้